Koncept hijerarhije upravljanja otpadom, Waste Hierarchy Concept

Waste Hierarchy Concept

Koncept hijerarhije upravljanja otpadom

Although the waste hierarchy should not be seen as a rigid rule, the aim of moving

towards a recycling. In more general concept, the minimisation should be added between

prevention and re-use but it can be treated as the part of prevention. It could be said that

waste hierarchy in similar form is worldwide accepted. It is often called Resource

Conservation Hierarchy [7].

Managing waste engine lube practice is extraordinary example of making

compromises between different influences: technical and economy vs. environmental.

(with the rule "all against all", because they are all essentially opposed, with only a small part of a common denominator).

…

It is obvious then lube (oil) industry has not interest for extended oil drain intervals.

It found its interest with more expensive synthetic oils which equalized smaller quantities

of lubricants. But construction of engine was not ready for the possibilities of synthetic

lubes. Low share of market for the synthetic oils was obvious till mid-90 in XX century.

{I would like to remind you of a dilemma whether to pour synthetic oil in the engine for which was initially-recommended mineral oil; this really wasn’t a wise decision, in the '80s and even later but since then the both are changed: oils (additives) and construction materials; therefore for relatively newer car synthetics is always alternative solution while for older engine it does not have to be; unreadiness of engine manufacturer was reflected in  bad resolved issues such as: motors ventilation and other details that are prevented as prolonged service intervals and quantity reduction of lubricants; commentary brackets is not part of the work which is cited}

New ecological legislation gave the automakers difficult task to fitful them and they have

lot of technical problems in 90’s but after technical improvement in late ’90s the pressure

has moved on lubricant producers which has to adopt new formulations for the new

requirements which also reduced the quantity of lubricant in vehicles. Oil industry, also,

have no big interest in recycling waste engine oils. Virgin base oils are less expensive and

recycled oils are not competitive with them. The quality of recycled base oils is much

smaller problem, although is technically demanding one [8,9].

Legislation is important part of the waste oil management but can not solve the whole

problem. Same legislation often leads to different practice and results where EU is the best example.

Translation (Prevod):

Iako se hijerarhija upravljanja otpadom ne treba gledati kao kruto pravilo cilj je da se otpad tretira recikliranjem (kad god je to moguće).

U opštijem konceptu treba dodati minimizaciju između prevencije i ponovnog korišćenja ali se (s druge strane) može tretirati i kao deo prevencije. Moglo bi se reći da je H.O. (hijerarhija otpadom) u sličnoj formi opšte prihvaćen koncept u celom svetu. Često se naziva i hijerarhijom sačuvanja resursa (zapravo to su slični koncepti između kojih se u aproksimaciji može, čak, sataviti i znak jednakosti) [7, dato u literaturi rada].

Praksa upravljanja otpadnim motornim uljem je izuzetan primer pravljenja kompromisa između različitih uticaja: tehničkih i ekonomskih naspram zaštite okoline (uz pravilo “svako protiv svakog”, jer su svi u suštini suprostavljeni i tek u manjem delu imaju zajednički imenitelj).

…

Zbog toga je očigledno da industrija maziva nema interest za produžene intervale zamene ulja. Ona je našla svoj interest u tome plasiranjem skupljih sintetičkih ulja što uravnotežava gubitak na manjoj količini (prodatih) maziva. Međutim, konstruktori motora nisu u prvi mah bili spremni za mogućnosti sintetičkih maziva (mazivih ulja). (Stoga je) Očigledno nisko učešće sintetičkih (automobilskih) ulja (se zadržalo) do sredine 90-tih godina prošlog veka.

{ovde podsećam na čestu dilemu da li sipati sintetičko ulje u motor za koji je inicijalno preporučivano mineralno ulje; to zaista nije bila mudra odluka 80-tih pa i nešto kasnije ali su se u međuvremenu promenila i ulja (aditivi) i konstrukcioni materijali; zato je preporuka da za iole noviji automobil sintetika JESTE alternativno rešenje dok kod starijih motora i NE MORA da bude; nespremnost proizvođača motora se ogledala i u loše rešenom ventilacijom motora i drugim detaljima koji su sprečavali kako duže inervale zamene tako i smanjenje količine maziva; komentar u zagradi nije deo rada koji se citira}.

Nova ekološka pravna regulativa postavila je težak zadatak pred proizvođače što je rezultiralo mnogim tehničkim problemima u 90-tim ali posle tehničkih unapređenja kasnih 90-tih pritisak je prešao na proizvođače maziva i oni su morali da usvoje nove formulacije za nove zahteve koji su (osim produženja intervala izmene, vidi prethodni komentar) takođe smanjili količinu maziva u vozilima. Industrija maziva takođe nije imala veliki interes za reciklažu otpadnih motornih ulja. Sveža bazna ulja su jeftinija i reciklirana se ne mogu meriti sa njima (za istu upotrebu). Sam kvalitet recikliranih baznih ulja je mnogo manji problem, iako je tehnički zahtevan [8,9].

Pravna regulativa je važan deo upravljanja otpadnim (mazvim) uljima ali ne može rešiti kompletan problem (zar može u bilo kom slučaju?). Isti pravni okvir vodi ka različitoj praksi i rezultatima za šta je EU najbolji primer (mnogo zemalja sa mnogo različitih strategija; gde forsiranje reciklaže zapravo više prazni fondove, budžet(e), nego što je korisno, kako će se videti u nastavku teksta).

Stroga administrativna pravila su često pogubna za praktične rezultate (kao što znamo) ali EU (za sada) relativno “dobro pliva” i često nalazi dobar balans, gde je ovo pitanje jedno od boljih primera. (pošto je dodato, prevod ide naknadno)

Strict administrative rules are often fatal to the practical results (as we know) but the EU still keeps it head above the water and often finds a good balance, where the issue is one of the better examples. (Since it was added, the translation is going after)

Srećnom okolnošću pravoslavni Uskrs pada u maju, što daje mogućnost da se spoji sa državnim praznikom (1. Maj) tako da će mnogi spojiti celu nedelju, te sa dva vikenda (i Uskršnjim pondeljkom) dođe celih 10 dana. Zavisno od mogućnosti, protegnite noge (sopstvene i vašeg “ljubimca” – automobila). Pokušajte makar sebi jedan izlet da dopustite čak iako ne putujete negde dalje.

Sam autor će biti odsutan nekoliko (pa, možda malo “više nekoliko”) dana, i bez interneta (ah, milina, makar posle “zaginuo”) pa će odgovori na pitanja kasniti (nemojte posle da ispadnem “uobražen” ili tako nešto).

Sve najbolje svim čitaocima (i njihovim porodicama), pa nastavljamo (aktivno) druženje (k’o ‘ajduci, posle Đurđevdana).

Author will take a few days off (Orthodox Easter), so that one week will not respond to questions. Please note this circumstance.